Chronische vermoeidheid

Chronische vermoeidheid - Het slachtoffer
Tim had wel ooit gehoord van chronische vermoeidheid, maar net als de meeste mensen beschouwde hij dit minachtend als de "Yuppie-griep": een goed excuus voor mensen die bang waren om hard te werken. Hij was zelf intelligent en ambitieus en was aan de universiteit afgestudeerd in de wiskunde. Daarna werd hem een baan aangeboden bij een van de meest vooraanstaande financiële adviseurs in het land. Hij vond zijn baan uitdagend en opwindend, en na ruim een jaar kreeg hij al zijn eerste promotie.

Maar op een dag merkte Tim dat de zaken begonnen te veranderen. Aan het einde van de werkdag is vermoeidheid geen verrassing, maar hij verwachtte toch nog genoeg energie over te hebben om uit te gaan en zichzelf te vermaken. Maar nu merkte hij dat hem niet alleen de energie ontbrak om van de avond te genieten, maar ook dat hij vroeger naar bed moest dan hij gewoon was. Hoewel hij nooit slaapproblemen had gehad, begon hij die nu wel te krijgen; hij werd net zo moe wakker als toen hij naar bed ging. Tegelijkertijd begonnen andere vreemde symptomen op te treden. Toen zijn baas opmerkte dat Tims geheugen niet meer zo goed was als voorheen en dat zijn concentratie leek af te nemen, besloot hij dat het tijd was om een arts te bezoeken.

Chronische vermoeidheid - De arts
Nadat de arts naar Tims verhaal had geluisterd, haalde hij een lijst van symptomen van het "chronischevermoeidheidssyndroom" (CVS) te voorschijn. Hij vroeg of Tim zich in deze symptomen kon herkennen:

• Aanhoudende hoofdpijn
• Slaap die niet verfrist
• Slechter geheugen
• Verminderde concentratie
• Gewrichtspijn
• Lichte koorts
• Overgevoeligheid en zwelling in de nek of oksel
• Pijnlijke spieren
• Blijvende lichte keelpijn
• Zwakke spieren
• Zich slechter voelen na lichaamsbeweging
• Na minimale inspanning een grotere vermoeidheid dan normaal (chronische vermoeidheid)
• Momenten van totale uitputting die zó intens zijn dat ze leiden tot een gevoel van ziekte, ook al kunnen geen lichamelijke problemen worden gevonden

Het chronischevermoeidheidssyndroom - De nieuwe pest
De "nieuwe pest" is een van vele benamingen die aan deze mysterieuze ziekte zijn gegeven. Een ziekte die nu bekend staat als het chronischevermoeidheidssyndroom. Artsen en onderzoekers vermoeden dat deze ziekte al lang bestaat, maar in mindere mate en onder andere benamingen. Maar een plotse toename in de jaren '80 van het aantal patiënten leidde tot een grotere interesse in de medische wereld. De aandoening werd nu het chronischevermoeidheidssyndroom genoemd, omdat chronische vermoeidheid (een overweldigend gevoel van uitputting) het dominante symptoom is. De ziekte varieert van mens tot mens wat betreft intensiteit. Sommigen ervaren milde symptomen en zijn in staat om er goed mee om te gaan, terwijl anderen zich genoodzaakt zien om thuis te blijven en niet in staat zijn om te werken als gevolg van de invloed van de ziekte op hun geheugen en concentratie en een voortdurend energiegebrek. Sommige patiënten zijn gebaat bij voedingssupplementen (zoals vitaminen, ijzertabletten, enzovoorts), maar voor anderen blijkt dit helemaal niet te werken. Een groot aantal mensen die aan de ziekte lijden is zwaar depressief geraakt. Helaas bestaat er op dit moment geen manier om het symptoom te genezen.

Chronische vermoeidheid - Een persoonlijk verhaal
In 2001 werd geconcludeerd dat ik aan het chronischevermoeidheidssyndroom leed. Ik hield van mijn werk, het leven was goed, maar opeens werd mijn leven door deze verlammende ziekte een halt toe geroepen.

Ik stopte meteen met werken, omdat mijn geheugen en mijn concentratie met de dag verslechterden. Mezelf opjagen en mijn pogingen om te verbeteren leken de zaken alleen maar erger te maken. Ik begreep niet hoe God kon toestaan dat deze vreselijke aandoening mij had getroffen. Terwijl de dagen thuis voorbij gingen (die ik ernstig ziek in bed of op de bank doorbracht), werd ik steeds wanhopiger. Toen kreeg ik steeds meer pijn in mijn gewrichten en spieren, vooral in mijn ledematen. Het werd duidelijk dat datgene wat begon als het chronischevermoeidheidssyndroom, zich nu had ontwikkeld tot zijn "grote broer": myalgische encefalomyelitis, wat ook bekend staat als M.E.

Ik had nu de bodem van mijn diepe, hulpeloze put bereikt. Mijn frustratie en ellende waren nu compleet. Maar dit was het moment waarop God ingreep, en voor het eerst begon ik Zijn nabijheid en Zijn bekommering om mij te bespeuren. Ik begon ook te begrijpen hoe Hij mij met zachte hand leerde dat ik op mijn reis door het leven geen stilstand had bereikt. Mijn ellende, mijn frustratie, mijn hulpeloosheid en mijn voortdurende strijd tegen de wanhoop waren feitelijk Zijn werktuigen om mijn geloof en vertrouwen in Hem te verstevigen. Bovendien leerde God mij met deze ervaring ook hoe ik geduld en doorzettingsvermogen kon ontwikkelen; waarvan ik maar heel weinig in huis had voordat dit gebeurde! Ik begon de Bijbel regelmatiger te lezen en deed enkele belangrijke ontdekkingen.

Wat doorzettingsvermogen betreft las ik het volgende: "Blijf juist volharden, want als u de wil van God doet, zult u ontvangen wat u beloofd is" (Hebreeën 10:36). En over geduld, mijn grootste wapen tegen frustratie: "Want u weet: wanneer uw geloof op de proef wordt gesteld, leidt dat tot standvastigheid. Als die standvastigheid ook daadwerkelijk blijkt, zult u volmaakt en volkomen zijn, zonder enige tekortkoming" (Jakobus 1:3-4).

Gewapend met deze prachtige beloften was ik in staat om in deze tocht door de wildernis dicht bij de Heer te blijven, en eindelijk brak de dag aan waarop ik op wonderbaarlijke wijze van mijn ziekte werd genezen. Efeziërs 3:20 drukt alles uit wat ik voelde: "Aan hem[God]die door de kracht die in ons werkt bij machte is oneindig veel meer te doen dan wij vragen of denken."

Leer meer over Gods liefde!