Soldatenvrouw

Soldatenvrouw - Hoe gaat zij om met onzekerheid?
Hoe kan een soldatenvrouw omgaan met de onzekerheid wanneer haar echtgenoot naar het buitenland is uitgezonden?

Kijk eens naar het nuttige advies van de volgende soldatenvrouwen :

• Bonnie probeert het leven thuis voor haar drie kinderen zo normaal mogelijk te houden. Ze leidt ook een praatgroep op de legerbasis. "Ik probeer de echtgenotes ervan te overtuigen dat ze niet te veel naar het nieuws moeten kijken", zegt ze. "Als je 's ochtends even naar het nieuws kijkt en dan 's avonds nog eens, dan is dat alles wat je nodig hebt."
  
  Ook haar kinderen zijn een reden om zo weinig mogelijk naar het nieuws op TV te kijken. "De vrouwen onder ons met kinderen die oud genoeg zijn om het nieuws te begrijpen moeten er echt voorzichtig mee zijn, ook al is het nieuws op de achtergrond. Op sommige dagen wordt er heviger gestreden dan op andere dagen en dat maakt me echt doodsbang. Maar onze soldaten zijn heel goed opgeleid; zij weten wat ze moeten doen en hoe ze dat moeten doen."
  
  
• "We proberen in onze groep veel dingen samen te doen, voor onze eigen gemoedsrust en die van onze kinderen," zegt Bonnie. "We komen zoveel mogelijk samen, ook als we de was moeten doen of boodschappen moeten doen. Het komt erop neer dat we allemaal op elkaar proberen te letten en elkaar proberen te helpen wanneer we merken dat dat nodig is. Het is heel geruststellend om gewoon samen te zijn met mensen die te maken hebben met dezelfde onrust en stress."
  
  
• Judy spoort andere soldatenvrouwen aan om bezig te blijven. "Ik hou van zwemmen en het zwembad op onze legerbasis is zo fijn omdat die op loopafstand van mijn huis ligt. Mijn vriendinnen en ik gaan 's zomers bijna elke dag met onze kinderen naar het zwembad. In de weekends kijken we ook veel films samen. In de winter gaan we kegelen." Zorg ervoor dat je met anderen bijeen komt om aan lichaamsbeweging te doen, te handwerken, te tuinieren, samen te e-mailen, enzovoorts. Leer nieuwe vaardigheden, bijvoorbeeld door een cursus te volgen aan een plaatselijke hogeschool. Kijk ook eens welk vrijwilligerswerk er in je omgeving gedaan kan worden.
  
  "Ik leid een Bijbelstudie voor soldatenvrouwen in mijn gemeente. Naast deze studie ontbijten we ook één keer per maand samen. Dit is een geweldige gelegenheid om andere soldatenvrouwen te ontmoeten en hen te steunen, vooral wanneer hun mannen zijn uitgezonden."
  
  
• Christine leert nieuwe vaardigheden. Ze richt zich vooral op de klussen in en rond het huis die haar echtgenoot altijd deed voordat hij werd uitgezonden. "Op dit moment moet ik leren hoe ik onze financiën op orde kan krijgen. Ik leer nu dat financiële vrijheid bereikt kan worden door eerst een tiende van ons bruto inkomen te geven, dan spaargeld opzij te zetten op een spaarrekening of in een spaarpot, en dan pas te betalen voor andere dingen."
  
  
• Missy maant soldatenvrouwen om zo veel mogelijk contact te hebben met hun echtgenoten, door middel van e-mails, telefoongesprekken, internet chats of skype, digitale foto's, brieven en pakketjes. Als je een boek koopt, koop dan twee exemplaren; stuur een exemplaar naar je man, zodat je het boek samen kunt lezen. Als je allebei een dagboek bijhoudt, dan kun je af en toe met elkaar delen wat je hebt opgeschreven. Blijf heel bewust zo veel mogelijk met elkaar in contact.

Soldatenvrouw - Zij betaalt de prijs voor onze vrijheid
Jill, ook een soldatenvrouw, zegt: "Ik maak me zorgen over wat onze mannen zullen zien als ze thuiskomen en zelf veranderd zijn." Maar veel mannen ontdekken dat hun vrouwen in de tussentijd ook zijn veranderd. Deze vrouwen zijn onafhankelijker en sterker geworden. Soms zelfs wat koppiger. Niet alle oorlogen worden door de soldaten gestreden. Sommige worden aan het thuisfront uitgevochten... van dag tot dag.

Judy zegt: "Mijn gedachten gaan terug naar de dag waarop mijn echtgenoot thuiskwam van de Vietnamoorlog. Toen hij uit het vliegtuig stapte, rende ik met tranen in mijn ogen en vreugde in mijn hart naar hem toe. Hij leek anders dan voorheen; hij was magerder en hij bleek stiller. Was hij veranderd? Ja. Hij zou nooit meer dezelfde man kunnen zijn die hij was voordat hij naar Vietnam vertrok. Hij had nu andere levenservaringen. En die ervaringen waren doorspekt met verdriet en pijn."

"De belangrijkste verandering is dat we samen geestelijk zijn gegroeid", verhaalt Judy. "Hoe ik ermee omging toen mijn man overzees aan het vechten was? Mijn gebeden hielden ons beide overeind."

Leer hoe je kunt omgaan met afzondering!