Ik haat mijn leven

(Read Ik haat mijn leven, Part 1 First)

Ik haat mijn leven - Het dieptepunt
Deze neerwaartse spiraal ging maar door en omhelsde nu ook een overmatig drugsgebruik. Ik dronk zo veel alcohol dat ik elke avond ziek werd en flauwviel. Ik haatte mezelf. Ik had niets om voor te leven. Ik had meer dan vier jaar aan de universiteit gewoon weggegooid en zou deze verlaten zonder ook maar enige vaardigheden te hebben opgedaan. Ik was wat mijn persoonlijke eigenwaarde betreft op het dieptepunt aangekomen.

In deze fase van mijn leven vertelde een vriend me dat ik telkens als ik pure whisky dronk, duizenden hersencellen deed afsterven. Ik vertelde hem dat mij dat niets kon schelen, omdat er kennelijk weinig hersencellen te doden waren! Maar hij begon door deze nevel heen te dringen. Ik besloot dat het wellicht beter was als ik op zoek zou gaan naar een oplossing.

Ik ging bij mijn zus inwonen, maar na ongeveer een maand bereikte ik het absolute dieptepunt. Ik had geen verlangen om nog verder te gaan en absoluut helemaal niets om voor te leven. Ik was te laf om zelfmoord te plegen. Ik was weer een mislukkeling; ik kon zelfs geen zelfmoord plegen! Ik huilde - zo leek het - dagen aan een stuk.

Ik haat mijn leven - Wanhoop
Uiteindelijk vroeg mijn zus me of ik misschien met iemand zou willen praten. Ik ging daarmee akkoord, ook al had ze een Christelijke psychologe in gedachte. Ik was weliswaar in de kerk opgegroeid, maar had nu even geen Christenen nodig. Ik vond dat ze allemaal maar een stel hypocrieten waren, maar ik was nu zo wanhopig dat ik toch maar met haar in gesprek ging. Ze vertelde me dat God van me hield. Maar ik kon dat onmogelijk geloven. Vervolgens vertelde ze me dat ik een zondaar was en ik snauwde haar toe: "Nou, dat is niets nieuws, hoor!"

Ik was verbaasd dat God mij al jaren eerder niet op de plaats had doen neervallen. Het derde wat zij me vertelde was dat God een plan voor mijn leven had. Ik bevond me op zo'n laag punt in mijn leven dat ik wist dat ik geen toekomst had als ik alles op eigen houtje probeerde te doen. Die dag zei ik tegen God dat als Hij deze zooi, mijn leven, wilde hebben, dat Hij er dan mee kon doen wat Hij ook maar wilde. Goed voor Hem! Ik had mijn hele leven geprobeerd om door andere mensen aanvaard te worden; nu daagde ik God op een heel opstandige manier uit om mij te aanvaarden en iets met mijn leven te doen. Mijn hele leven was vormgegeven door woede en opstandigheid. Helaas verdwenen die eigenschappen niet van de ene dag op de andere. Maar God aanvaardde dit ontzettend boze, verdorven meisje en Hij toonde mij dat Hij van me hield.

Ik haat mijn leven - Broodnodige acceptatie vinden
Mijn leven had altijd alleen maar om mezelf gedraaid. Waarom hielden mensen niet van me? Wie zal van me houden? Wat moet ik doen zodat mensen van me houden? Waarom kan ik maar geen vrede en liefde vinden? Ik was op zoek naar de antwoorden op al die vragen, maar op alle mogelijke verkeerde plaatsen: drank, seks en drugs. Die "antwoorden" hadden me bijna vermoord. Maar toen God mijn hart aanraakte, vond ik de antwoorden op al mijn vragen. Hij bracht liefde en vrede in mijn leven toen ik mij tot Hem wendde en Hem vroeg om in mijn behoeften te voorzien.

Ik had mij altijd dom en onwetend gevoeld, maar ik ontdekte dat ik eigenlijk behoorlijk intelligent ben! Ik kan zo nu en dan wel domme dingen doen, maar dat maakt me nog geen dom mens. Dat is een waarheid die de Heer aan mij geopenbaard heeft. Ik heb nog steeds momenten waarop ik me afvraag of er wel iemand van me houdt en er zijn nog steeds momenten waarop ik me ontzettend dom voel. Er zijn ook momenten waarop ik overweldigd word door schaamte uit het verleden, maar wanneer ik me tot de Heer wend, door middel van Zijn Woord en in gebed, dan is Hij er altijd, klaar om Zijn liefde over me uit te gieten.

God heeft me in de afgelopen jaren zo veel plezier en vrede geschonken. Dat is wat ik nooit dacht te kunnen vinden. Hij heeft mijn leven geopend voor Zijn werkelijke, persoonlijke karakter, waarover ik voordien slechts had gelezen: Zijn verlangen om me te zegenen, Zijn liefde voor mij en Zijn liefde voor andere mensen... via mij.

Ik prijs Zijn naam omdat Hij mij, een vreselijk opstandig kind, aanvaarde en van me hield en me nooit losliet, ook al wilde ik Hem loslaten. Maar ik prijs Hem bovenal omdat Hij me bevrijd heeft, zodat ik Hem kan kennen en het leven kan leiden dat Hij voor mij gepland had al vóór de wereld werd geschapen. Johannes 8:36 zegt: "Dus wanneer de Zoon u vrij zal maken, zult u werkelijk vrij zijn." Dit vers is voor mij een realiteit geworden en ik prijs Zijn naam!

Haat jij jouw leven? Verlang jij ernaar om vrij te zijn van schuldgevoelens, afwijzing en spijt? God biedt jou vergeving aan. Wil je deze aanvaarden?

Ontdek hoe jij Gods vergeving kunt ervaren